Sex and violence.

"On był stukotem butów o kamienny bruk, 

gdy martwe ulice milczały jak grób.

Uśmiechem diabła w zadymionej spelunie, 

krzykiem radości w rozgrzanym tłumie."

Jimmy "Sid Beverly

|Ogólnie możesz dostać w ryj, jeśli krzywo na mnie spojrzysz.|Zdecydowanie nie jestem grzecznym chłopcem.|Moją matką ulica.|Jakieś hobby? Wódka. A może sport? Seks, się liczy?|Jestem przekleństwem tego świata.|Co warte jest życie?|Bij gnoja w łeb.|Tę tam to ja chyba rozdziewiczyłem...|To wszystko to po prostu moja reputacja.|

Jedynak. Z nadopiekuńczą matką alkoholiczką. Bez ojca. Tak zwane "trudne dziecko". 

Rodowity londyńczyk. Punk. Basista. Palacz. Ćpun. Kokainista. Motocyklista. Wielbiciel tatuaży. Diler. Prowodyr bójek. Chuligan. Cynik. Kłamca. Manipulator. Domniemany sadysta i socjopata. Recydywista.

Klasa: Gitary wszelkiego rodzaju

Pokój: 20
Terapie: narkomania, alkoholizm, seksoholizm.

 "Gdy byłem bardzo mały i o tym nie wiedziałem
Myślałem, że kimś będę, bo marzenia miałem."

 

 soundtrack

Impreza trwa już jakiś czas i wszyscy najwyraźniej bawią się doskonale. Z głośników płynie rozdzierający, męski wokal w akompaniamencie głośnych gitar oraz perkusji. Całe mieszkanie wypełnione jest po brzegi ludźmi. Kolorowe włosy, piercing i tatuaże to wśród nich nic nadzwyczajnego, więc jeśli jesteś "normalnym" człowiekiem, możesz poczuć się tu jak na innej planecie. Przepychasz się przez tłum aż w końcu siadasz na jakiejś kanapie i rozglądasz się dookoła. Zauważasz go nieomal od razu. Siedzi na stole, nogi obute w ciemne, znoszone glany opiera na krześle brudząc tym samym podeszwami jego obicie. Jest tutaj ze wszystkimi, ale jednocześnie jest całkiem sam. Z nikim nie rozmawia, do nikogo się nie uśmiecha. Choć na pozór wygląda zupełnie tak jak reszta uczestników tej imprezy, jest w nim coś, co sprawia, że wydaje ci się zupełnie inny. Jego oczy lśnią w półmroku niezdrowym blaskiem. Unosi chude, ale jednocześnie dość umięśnione ramię ozdobione tatuażami i przeczesuje palcami rozczochrane, czarne włosy. Jego usta z których wystaje tlący się papieros, wykrzywiają się w cynicznym grymasie, swoistej parodii uśmiechu. Jest w tym brunecie coś hipnotyzującego, coś co nie pozwala ci oderwać od niego wzroku. Patrzysz nadal i z pewnym zdziwieniem odkrywasz, że w przeciwieństwie do reszty towarzystwa, ów osobnik nie ma na sobie tony agrafek, łańcuchów, ćwieków, naszywek, piercingu i tym podobnych dodatków. Właściwie w porównaniu do nich jest ubrany bardzo prosto. Oprócz glanów ma na sobie jedynie wąskie, czarne spodnie rozdarte w kilku miejscach oraz luźną koszulkę z nazwą zespołu, którego i tak nie kojarzysz. Na kolanach spoczywa złożona niedbale skórzana kurtka. Garbi się i opiera łokcie o kolana wodząc dookoła obojętnym, ale jednocześnie nieco nieprzytomnym wzrokiem. Po chwili sięga po butelkę wódki ustawioną obok niego na blacie, upija z niej długi  łyk i odstawia z powrotem na stół. Ociera usta dłonią. Nagle zupełnie niespodziewanie wasze spojrzenia spotykają się. Wydaje ci się, że on wie, że przyglądasz mu się od dłuższego czasu. Wygląda na rozbawionego w ten swój cyniczny, powściągliwy sposób. Wyciąga dłoń w twoim kierunku i prostuje środkowy palec pokazując tym samym jaki ma do ciebie stosunek. Później opuszcza swoje dotychczasowe miejsce i z butelką wódki w dłoni znika w tłumie. Ty natomiast nie ruszasz się z miejsca, bo przecież tu, gdzie zapewne właściwie znalazłeś się zupełnie przez przypadek i tak nie masz nic do roboty. Postanawiasz więc znaleźć sobie inny obiekt obserwacji i przez kolejne kilka minut rozglądasz się dookoła. Nagle, zupełnie niespodziewanie znowu pojawia się tamten brunet. Widzisz go jak w towarzystwie innego rudowłosego, dziwacznie ubranego chłopaka przemierza tłum. I co dziwne, ta kolorowa, skłębiona w tym miejscu masa ludzi, za każdym razem ledwo zauważalnie rozstępuje się, żeby go przepuścić. Mimo to, po krótkiej chwili znów tracisz go z oczu. W końcu znudzony ruszasz swój tyłek z kanapy i zanurzasz się w tym kolorowym tłumie tak jak zrobił to chwilę wcześniej tamten chłopak. Przez chwilę krążysz niezdecydowany, w twojej dłoni pojawia się papierowy kubek z jakąś sokowo-alkoholową mieszanką, z którego upijasz łyk. I wtedy znów go widzisz. Stoi w kącie, ale tym razem już nie samotnie. Przypiera do ściany jakąś dziewczynę, której najwyraźniej, paradoksalnie, bardzo się to podoba. Całują się. On oczywiście nie trzyma rąk przy sobie - wręcz przeciwnie. Blade, pokryte tatuażami  wydają się być dosłownie wszędzie.

Dziewczyna również nie pozostaje mu dłużna. Para wygląda jakby miała zamiar zaraz zacząć uprawiać seks na oczach tych wszystkich ludzi. Zaczynasz się zastanawiać czy coś takiego jest w tym chłopaku, że doprowadził tę dziewczynę do takiego stanu czy też jest ona po prostu jedną z tych, które puszczają się zawsze, wszędzie i z nieomal każdym chętnym. Ale przecież i ciebie coś w tym brunecie zaintrygowało choć przecież wygląda on na zwykłego męta, kogoś na kogo widok ludzie wytrzeszczają oczy i z politowaniem kręcą głową. A może nie do końca? Może wręcz przeciwnie? Schodzą mu z drogi? Boją się? Nagle dociera do ciebie, że dookoła tej pary powstała niewielka wolna przestrzeń - jakby tłum chciał im zapewnić trochę abstrakcyjnej wręcz w tym wypadku prywatności. Nikt też nie zerkał w ich stronę ani nie komentował w żaden sposób rozgrywającej się właśnie sceny, co było autentycznie dziwne. Patrzysz dalej i zauważasz, że jedyne nieliczne spojrzenia padające w jego kierunku są pełne rezerwy, mieszanki strachu i szacunku. Kim jest ten chłopak? W końcu ciekawość zwycięża nad rozsądkiem i zaczepiasz jednego z uczestników imprezy pytając o tamtego chłopaka. Nie chce albo nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie. Podobnie jak kilka innych osób. W końcu jeden z pytanych spogląda na ciebie z wyraźnym zdziwieniem, po czym zwięźle i z pewnym wahaniem odpowiada na twoje pytanie. Mówią na niego Sid, jest gitarzystą takiego zespołu. Straszny świr. Podobno handluje prochami, robi różne paskudne rzeczy i ma nawet układy z mafią. Jeszcze raz patrzysz na tamtego stojącego przy ścianie chłopaka po czym kręcisz głową z niedowierzaniem, nieomal wykpiwasz swojego rozmówcę. Postanawiasz więcej nie zawracać sobie głowy tym dziwnym chłopakiem ani bzdurami jakie wygadują na jego temat. Nie zdajesz sobie jednak sprawy, że nieomal za każdym razem kiedy twoje spojrzenie padało właśnie na niego, on to zauważał i wiedział o tym. Nie wiesz również, że niedługo jego rudowłosy przyjaciel poinformuje go o tym, że o niego wypytywałeś. W końcu po jakimś czasie postanawiasz opuścić tę imprezę. Wychodzisz z mieszkania i szybkim krokiem schodzisz po schodach by już po chwili znaleźć się na słabo oświetlonej, bocznej uliczce. Na początku nie słyszysz towarzyszącego ci stukotu podeszw ciężkich butów uderzających o chodnik. Dociera on do twoich uszu dopiero po chwili i wtedy jest już za późno, żeby uciec. Przyśpieszasz kroku, a wkrótce biegniesz już i skręcasz, co okazuje się twoim największym błędem. Trafiasz w ślepą uliczkę odcinając sobie dalszą drogę ucieczki. Napastnik popycha cię na ścianę, która zatarasowała ci drogę. O dziwo nieomal nie jesteś zdziwiony gdy okazuje się nim być On, tamten chłopak z imprezy. Jego twarz przypomina przerażająco opanowaną i zimną maskę, ale w oczach tli się mieszanka gniewu i okrucieństwa, i nagle czujesz, że nie wyjdziesz z tego spotkania bez poważnego uszczerbku na zdrowiu. W dłoni twojego napastnika pojawia się nóż, który przypierając cię do tej przeklętej ściany, przystawia ci do twarzy.

- Kim jesteś?- jego głos jest zadziwiająco równie opanowany jak wyraz jego twarzy. Spokojny i cichy. Nieco zachrypnięty. Do twoich nozdrzy dociera zapach wódki płynący z jego oddechu. Dopiero teraz dostrzegasz również, że jego źrenice są nieznacznie rozszerzone, jakby kończyło się lub właśnie zaczynało działanie jakiegoś narkotyku w jego organizmie. Ze strachu nie jesteś w stanie wydusić z siebie słowa, co wyraźnie go irytuje. Przesuwa nóż po twoim policzku powodując powstanie płytkiej rany biegnącej w jego poprzek. Zamykasz oczy.

- Następnym razem nie zorientujesz się nawet kiedy w miejscu twojego serca pojawi się rana wylotowa kuli. Rozumiesz?- nadal nie masz pojęcia czym mu się tak właściwie naraziłeś. Cala sytuacja wydaje się absurdalna, ale to on trzyma nóż przy twoim gardle, więc nie otwierając nawet oczu, posłusznie kiwasz głową. Słyszysz oddalające się od ciebie kroki i kiedy w końcu otwierasz oczy okazuje się, że on zniknął.

"Wojownik jest zimny, wojownik jest dumny
Stoi i patrzy wyniośle na tłumy
Nie wie co to strach nawet wtedy gdy
Osaczony jest, nie ma gdzie się skryć
On jest królem dżungli."

"Zawsze masz wybór zgodny z sumieniem
To Ty wiesz lepiej co dla Ciebie dobre
Zamiast być kukłą w elitarnych łapach
Przeciwności losu rozganiaj kopniakami
Przewracaj śmietniki, tańcz na samochodach
Napierdalaj żuli i demoluj knajpy
Świat Cię ciągle niszczy różnymi sposobami
Nie ma innej drogi - odpłać mu tym samym!"

 Charakter

Sid to uważa się za całkowitego skurwiela i egoistę, myśląc tym samym, że ma pełne prawo do traktowania ludzi jak zabawki i wykorzystywania ich do własnych celów. Zazwyczaj do każdego odnosi się z lekceważeniem i prawie wszystko, co mówi aż zionie sarkazmem. Ponadto chłopak jest bardzo pewny siebie i zdarza mu się zachowywać narcystycznie. Uważa, że nie ma żadnych słabości, a gdy ktoś pyta go o miłość wybucha szyderczym śmiechem. Przejawia wyraźne skłonności do sadyzmu. Ranienie innych ludzi, zarówno psychiczne jak i fizyczne, sprawia mu przyjemność. Doskonale kłamie i jednocześnie z łatwością potrafi wychwycić kłamstwa innych ludzi. Jeśli ktoś mu czegoś odmówi, wyegzekwuje swoje żądanie siłą lub będzie manipulował, szantażował aż osiągnie swój cel. Nie cierpi również wścibskich ludzi, którzy wypytują go o wszystko i całkiem niespodziewanie może wpaść w szał. Nie uznaje żadnych autorytetów, nigdy nie pozwala na to, żeby ktoś kazał mu cokolwiek zrobić.

"W nędznych spelunach płynęło me życie.
W najgorszych barach trwoniłem czas.
Niewdzięczne dziwki dawały mi rozkosz,
choć czułem ich oddech wciąż byłem sam.
Słońce stawało do góry nogami,
a blady księżyc był dla mnie jak brat."

Wygląd

Wysoki chłopak, który mierzy około metra dziewięćdziesięciu. Pierwszą rzeczą na którą każdy zwraca uwagę są jego kruczoczarne włosy, które tworzą "artystyczny nieład" na jego głowie stercząc niesfornie na wszystkie strony. Niektórzy ludzie mówią, że chłopak wygląda przez to, jakby uderzył go piorun. Co do jego postury to waha się ona pomiędzy chudą, a wychudłą w zależności od ilości zażywanych narkotyków oraz spożywanego alkoholu. Ponadto Sid ma bardzo jasną, wręcz bladą cerę i podkrążone oczy, jak na prawdziwego ćpuna przystało. Przeszywa ludzi spojrzeniem zielonych tęczówek, a jego usta zazwyczaj układają się w pełen cynizmu i drwiny uśmiech. Ma również kilka tatuaży; na szyi, klatce piersiowej, obu ramionach oraz palcach obu dłoni a także blizn rozmieszczonych na całym ciele pozostałych po licznych bójkach, w których brał udział.

"Nie wierzę w słowa, lecz wierzę w czyny
Wielu odeszło my wciąż stoimy
Moda jest dzisiaj, jutro jej nie ma
A naszej wiary zmienić się nie da
Prosta muzyka i brudne miasto
Przemoc, gdy trzeba, duma na zawsze
Wiara w przyjaciół, sztywne zasady
Nienawiść do tych, którzy nas zdradzą."

Inne

• Jego pseudonim został mu nadany z powodu dość charakterystycznej fryzury i pochodzi od legendarnego basisty Sex Pistols – Sida Viciousa.  Uzależniony od nikotyny i narkotyków.

• Jego ulubionym narkotykiem jest kokaina.

• Potrafi grać na gitarze basowej oraz elektrycznej, a także trochę na perkusji. 

• Gra na basie w punkowym zespole, którego jest współzałożycielem.

• Jeśli chodzi o muzykę, słucha głównie różnych podgatunków punk rocka.

• Od wielu lat zmaga się z bezsennością.

•  Lubi bawić się w "pedofila" i rozdziewiczać niewinne dziewczęta.

Od autora:

[Kontakt pod numerem gg - 45183649 

Witam wszystkich, którzy dobrnęli po przeczytaniu tej karty aż tutaj. Na wątki chętny jestem zawsze. Online najczęściej po godzinie 15, w weekendy często przez cały dzień, choć nie jest to regułą, bo oprócz bloga mam przecież jeszcze życie. Lubię długie wątki i nie gryzę tak jak Sid.  Jeśli ktoś jest chętny, często można mnie również złapać po numerem gg, który podałem powyżej.  

Jeśli ktoś chce obejrzeć pełną paletę wdzięków Lou Pucci'ego zapraszam do obejrzenia teledysku "Jesus of Suburbia" zespołu Green Day oraz przeglądarki Google. Wszystkie cytaty, które zawiera karta postaci pochodzą z piosenek polskiego zespołu The Analogs. To tyle. :)]